Let it snow!

Tijd voor nog eens een update.
De maand november betekende voor mij bezoek bezoek en nog eens bezoek.
Ik heb erg genoten van al die Belgen in mijn kleine stulpje en het doet mij nu nog meer heimwee krijgen.
Maar het leven in Budapest gaat verder..

Met de klas zijn we naar een Ability Park geweest. Daar kan je eens zelf ondervinden hoe het is om met een beperking te leven. Wat mij is bijgebleven is het rolstoelparcours en de donkere kamer. We hebben er ook braille leren 'lezen' en enkele hongaarse gebaren geleerd. Het was een leerrijke ervaring om al deze beperkingen mee te maken voornamelijk omdat dit park gerund wordt door mensen met een beperking. Dus chapeau voor al die mensen die daar de moed voor hebben en hun werk in willen steken!

In het kader van mijn vak "Rehabilitan Medicine" heb ik ook een rehabilitatie center mogen bezoeken. Ik werd er opnieuw geconfronteerd met het zelf beleven van beperkingen en de technologie die ze daar voor ontworpen hebben om deze mensen te helpen. Typen zonder gebruik te maken van je vingers, oefenen van je spieren op een balansbord, .. Mijn gevoel van respect voor de mensen met een beperking en degenen die hen helpen revalideren is weer enorm gestegen hierbij.

Naast schooluitstapjes en schoolwerkjes maken is er ook tijd voor ontspanning. Er werd een weekend gepland naar Györ, een stadje 2 uur buiten budapest. De kerstmarkt daar was uiterst gezellig. En het eten zorgde voor een overvolle maag. De spa die ze daar hebben is zeker een aanrader, in een openluchtzwembad kunnen ronddobberen terwijl het buiten 4° is en in het water 38°.. fantastisch!

De eerste sneeuw is ook gevallen in Hongarije, het deed een beetje pijn om afscheid te moeten nemen van die aangenaam warme temperaturen maar het landschap van de witte bergen is een mooi alternatief :)
Gelukkig blijft ze nog niet te lang liggen want de temperaturen willen nog niet zakken onder nul. Maar ik heb zo het gevoel dat dat niet meer lang zal duren..

De vooruitzichten vanaf nu aan zijn.. nog meer belgisch bezoek, duits bezoek en kerstmis natuurlijk :)

Ps: foto's volgen ;)

Hallo België!

Na lang wachten krijg ik eindelijk al mijn liefste vriendjes op bezoek :)

Carola is de eerste die mij vervoegt. Al snel maakt ze kennis met mijn erasmus vrienden tijdens een samenkomst om de foto's van onze herfstvakantie te delen. Halloween is zonder veel feest voorbij gegaan maar op 1 november willen we toch onze verloren zielen eventjes herdenken.

We bezoeken het kerkhof bij nacht (lees 21u.) maar mogen niet meer binnen.. De honden zijn al los gelaten krijgen we te horen.

We gaan dan maar eentje gaan drinken in een café.

De volgende dag besluiten Carola en ik om wat vroeger het kerkhof te bezoeken (lees 17u), het is ook al donker maar we mogen nog binnen. Het kerkhof is reuzegroot! Een stad op zichzelf! Hier liggen dan ook de grote poëten en politica, de graven slaan ons met verstomming ook al zien we er niet zo veel van in den donker. Het geluid van een klein meisje dat zingt maakt ons eventjes schrikken maar met volle moed zetten we verder en gaan we Ellen oppikken aan de luchthaven. Het is een blij weerzien en een grappig weerzien want ze werd vergezeld van 4 belgische jongens die Carola ook kent :)

De reunie wordt goed ingezet met een drankje in Szimpla en een feestje in de "dakdisco".

Voor Carola had ik al een hele dag gids gespeeld maar nu moesten de twee dames hun plan trekken want ik moest een hele dag op school doorbrengen. Maar ik maak het goed door 's avonds met hen naar de erasmusvrienden te trekken en we proberen een stapje in de wereld te zetten maar de trams, bussen en de lege Mammut club steken daar precies een stokje voor. Uiteindelijk belanden we alweer in Morrison's 2 waar we toch  nog een danske kunnen placeren.

Ik ben letterlijk uitgeput en dan ook heel tevreden als ik nog eens in mijn bed kan liggen want de volgende dag staat er afscheid van Carola op het programma :( Samen met Ellen verken ik Budapest bij nacht nog wat en maken we ons klaar voor de volgende dag een beklimming van het kasteeldistrict. Hongarije is een gelukkig land want de temperaturen reiken tot boven de 20°C deze week! De laatste avond brengen we door onder het Poolse eten en gezelschap van onze internationale vrienden. Iedereen besluit om af te sluiten in Instant, maar daar krijgt de vermoeidheid bij mij alweer de bovenhand. Het bed biedt mij een grote troost maar dit betekend ook dat als ik morgen opsta afscheid moet nemen van Ellen :(

Na haar veel te vroeg in de luchthaven gedropt te hebben, ga ik op een zaterdagmiddag naar school om daar de workshop bij te wonen van mijn Belgische leerkracht. Ik was onder de indruk! Ze heeft mij verbaast met haar kennis en ik was uiterst tevreden om mijn ervaringen achteraf met haar te kunnen delen bij een lekker gratis etentje in de schoolcafetaria!

Mijn eerste Belgische weekje zit er op, nu is het eventjes tijd om die Hongaarse lessen in te halen en mij mentaal voor te bereiden op de komst van mijn andere Belgische (en Russische) vrienden!

Zitten, zitten en nog eens zitten

22 oktober begint voor mij de herfstvakantie. De perfecte tijd om eens buiten de grenzen van Hongarije te reizen. Voor 30€ kunnen we met de trein heen en terug naar Zagreb, Kroatië. Samen met Kaisu en Friederike vertrek ik dan voor een 7 uur durende trein rit naar de hoofdstad. We worden welkom geheten door Maja en Lea, twee meisjes die in Zagreb studeren en ons zullen hosten tijdens ons verblijf.




Het eerste wat opvalt tijdens ons reisje is dat het eten hier veel te goedkoop is! Voor 5€ kan je lekker eten en de bakker verkoopt al zijn koeken en taartjes aan ongeveer 1€ per stuk! Kleren daarentegen zijn hier niet goedkoper, ze zijn zelfs duurder naar mijn mening. De meeste (lees: iedereen) Kroaten lopen er heel netjes gekleed bij. Zelfs de kleine kindjes dragen merkkleertjes, mooie kleedjes en zullen niet onderdoen voor hun vriendjes. We voelen ons hier dus echte buitenlanders in onze jeans broek van H&M.

wassen lijk

futuristische tram aan het treinstation & Kaisu

De stad Zagreb is niet echt groot maar heeft een gezellige en rustige sfeer. Zowel het nieuwe als het oude gedeelte kan ons bekoren. Mooie kerkjes (met een wassen lijk?!), prachtige gebouwen, futuristische trams, veel te grote shoppingcentra's en een uiterst interessant museum voor moderne kunst met als uitgang een glijbaan natuurlijk! Zelfs onze Jan Fabre heeft er zijn werk in vertegenwoordigt, ik was weer eens heel blij dat ons kleine landje overal in de wereld vertegenwoordigt is :)

Als je de kans krijgt om deze stad te bezoeken dan raad ik de civapcici zeker aan! Mjammie :)

Ludwigsburg

26 oktober kruipen we terug op de trein, tonen ons paspoort veel te veel aan Kroatische en Hongaarse politiemannen en maak ik mezelf klaar voor een busrit van 13 uur naar Stuttgart. Ik heb hier enkele weken geleden een veel te leuke Duitse jongen leren kennen en de vonk is zo hard overgeslagen dat ik hem moest gaan bezoeken natuurlijk.
Edgar toont me Ludwigsburg en Künzelsau, de stad waar hij studeert. Ik ben direct verkocht!

Künzelsau

Niet enkel hij doet men hart sneller slaan maar het landschap van Duitsland is echt schitterend tijdens deze tijd van het jaar :)
Veel te snel moet ik afscheid nemen van hem en al de pracht die ons buurland mij te bieden heeft. Maar eenmaal thuis (vandaag) staat er weer leuk nieuws voor de deur want Carola komt op bezoek! En daarna Ellen en over enkele dagen mag ik Anneke en Tobias ook welkom heten in m'n kleine stulpje :)

Hoe mijn Belgische dagen zullen verlopen zal je dus snel kunnen lezen, alhoewel, snel.. ik zal het heel druk hebben met de stad te tonen en mij te amuseren. En oja, ik ga nog naar school ook hoor ;) Ik krijg zelfs bezoek van 2 leerkrachten, spannend spannend spannend!

Edgar & ik

Eindelijk!

Mama en ik voor de kettingbrug bij nacht

Vrijdag na mijn les drama keer ik vliegensvlug naar huis om mijn hoog bezoek welkom te heten.
Mama en papa komen mij een heel weekend lang vergezellen. Natuurlijk hebben ze ook alle goede dingen uit België meegebracht! Eindelijk terug Belgisch bier en chocolade, mmmmmmmm.. :)

Papa en mama voor het parlement

We starten onze sightseeing met een bezoekje aan het parlement, we geraken niet binnen want de tickets zijn vliegensvlug uitverkocht, we houden dit bezoekje dus voor in December wanneer Val&co hier ook zijn.

op de roltrap van de metro

De kennismaking met tram en metro verloopt niet altijd even vlot. Mama en roltrappen zijn niet de beste vrienden en papa kan de drukte op het openbaar vervoer niet appreciëren.

Parlement, papa, mama, St. Istvan Basiliek

Tijd om de drukke stad achter ons te laten en ze eens van een hoger punt te gaan bekijken. Het vissermansbastion is daar de ideale plek voor. Het uitzicht maakt hen stil en zeker wanneer papa de live muziekanten ontdekt. Na de aankoop van onze nieuwe gipsymuziek zetten we koers naar het Belgische restaurant.

Veel Belgische kost is er niet te krijgen maar ze hebben er wel elk soort bier waar je maar van kan dromen. We voelen ons dus weer eventjes thuis tussen al die Hongaars sprekende mensen.

Op Zaterdag gaan we de katholieke toer op. Eerst staat de St. Istvan Basiliek op het programma. Zelf was ik er ook nog niet binnen geweest en dus samen met mijn ouders kon ik vele verwonderde blikken werpen op de mooie inrichting. We hebben zelfs een 1000jaar oud hand kunnen bewonderen van op een afstandje..

gemummificeerde hand van St. Istvan

 Gelukkig rijdt er onder de Andrassy Ut een metro die ons naar alle bekende plekjes kan brengen. Bij elke halte gaan we dus eventjes boven de grond om de straat te bewonderen. We eindigen op het Heldenplein en maken rechtsomkeer naar de Donau. Daar ligt de boot op ons te wachten om ons rond te leiden in het hart van Budapest. Zowel bij dag als bij nacht zijn de gebouwen wonderschoon. Er wordt veel geflitst maar ook kou geleden want de temperatuur zakt al behoorlijk eenmaal de avond valt.

Zondag Josdag, of zouden we beter zeggen Opera dag? We nemen plaats in de prachtige opera zaal om een twee uur durend stuk te zien dat voor kinderen bedoelt is. De stemmen weergalmen in onze oren en zelfs wij kunnen af en toe eens meelachen, ook al verstaan we er geen woord van. De bedoeling was om alle typische hongaarse gerechten eens uit te proberen maar de Langos had zich te goed verstopt. Goulash werd er wel gesmuld, evenals de lekkere gebakjes van Gerbaud! Omdat papa niet zo gek is van stadsdrukte hebben we een tramtoertje gedaan naar de buitenwijken van budapest. Het was niet volgens plan maar we hebben er wel van kunnen genieten!

Onze laatste avond samen brengen we door in Vaci utca en eindigt in een gezellig restaurantje aan de Donau. De fles wijn gaat goed binnen en de live muziek van de pianist zorgt voor een leuke sfeer. Het eten was formidabel en ze zullen ons daar zeker terug zien in December!







Op Maandag was het tijd voor afscheid, maar niet voor we de media markt beroven van een printer (eindelijk een printer :)!) en wat flessen unicum en palinka in de valies steken. Na het uitzwaaien op de luchthaven is het al terug back to reality want mijn eerste les voor deze week begint.

Ik heb enorm hard genoten van hun bezoekje maar ik moet stiekem wel toegeven dat ik blij ben dat ik terug wat kan slapen en als een echte student kan leven in plaats van de toerist uit te hangen. Maar ik kijk er al naar uit wanneer ze in December terug zullen zijn, hopelijk ligt er dan sneeuw!

Veel water en Weinig mensen.. My trip to Lake Balaton

08.00: Mijn wekker loopt niet op tijd af.. -shit!- maar het zonnetje straalt.. -jippie!- tijd om de tram te nemen naar Déli Palyaudvar waar ik de anderen zal ontmoeten om ons lesvrije dagje door te brengen aan het overbekende Balatonmeer.


09.06: De trein vertrekt voor zijn 2u durende reisje naar Siofok, één van de grootste en bekendste stadjes die rond het Balatonmeer liggen. Onze rit verloopt heel vlotjes en we kunnen al volop genieten van het mooie vlakke land van Hongarije. Wanneer we de eerste blikken kunnen werpen op het meer wordt er al veel ge'ooeeehh' en ge'aaah'-t.

11.00: Al snel wordt duidelijk dat dit één en al toerisme is. Waarom? Alles, maar dan ook ALLES is hier in het Duits (soms zelfs voor je het in het Hongaars kan lezen (!)) en er loopt hier geen kat! Het seizoen is over.. Er is niemand te zien en alle kleine restaurantjes, winkeltjes zijn gesloten :(

Gelukkig kunnen we zonder map onze weg vinden naar het meer. Van de toxische modder is er niets te bespeuren en door het prachtige weer kunnen we zelfs tot aan de overkant naar de heuvels kijken.

13.00: De beschaving is hier gelukkig niet volledig vertrokken, we vinden een klein restaurantje dat ons wat drinken en eten kan bieden. Na onze maal trekken we verder en ontdekken we het "centrum" van Siofok. Het verwondert ons niets als we zien dat ze het centrale plein volledig aan het verbouwen zijn met als gevolg dat we er geen gezellig wandelingetje kunnen maken. Het stadje mag dan bijna uitgestorven zijn, actie kennen ze er nog steeds! We zijn getuige van een echte arrestatie van 4 duistere grote mannen die overmeesterd worden door enkele echte politie mannen met bivakmuts en bijbehoren!


16.00: Genoeg ramptoerist gespeeld! Tijd om het hauptbanhof terug te vinden en onze trein richting Budapest te nemen. We nestelen ons tussen al de vissers met hun vangsten en vallen af en toe in slaap. Maar omstreeks 19u mogen we Budapest terug in onze armen sluiten en kunnen we met een tevreden gevoel terug kijken op onze dag uitstap naar Lake Balaton :) Een echte aanrader ;) Maar misschien beter tijdens het seizoen..

Jola, Sylwia, Daniel, Rebecca, Tim, Kaisu, Me, Cara & Lea

Party on top!

De voorbije twee weken was het nogal hectisch.. niet op school. Daar was het eerder heel rustig. Maar er waren 4 verjaardagen die gevierd moesten worden, dus dat houdt in : Party Party Party :)

Zicht van op Buda Hill

Natuurlijk is dat niet het enigste wat ik heb uitgestoken. Op school heb ik eindelijk mijn vaste lessen, maar ik heb nog maar 2 van die lessen gehad dus daar valt nog niet veel over te schrijven. Wat wel interessant was, was ons bezoek naar Aszod. Daar is er een gesloten instelling voor minderjarige criminelen. Het viel me direct op dat ze een andere aanpak dan in België gebruiken. Ze zijn veel strenger en hebben andere leefregels dan bij ons. Bv. De jongeren moeten minstens 1 jaar in de voorziening verblijven en hebben maar heel weinig contact met de buitenwereld. Opvallend was dat 85% van deze jongeren Roma zijn. Wat de privacy betreft trekken ze zich hier ook veel minder aan. De jongeren kunnen volgens mij nooit eens alleen zijn en ze worden zelfs "bekeken" door de bezoekers, we mochten hen zelfs vragen stellen! Iets wat je denk ik in Vlaanderen niet tegen zal komen.. De gebouwen zijn er duidelijk ook aan renovatie toe, maar naar mijn ingeven is de staat niet zo bereid om daar geld aan uit te geven. Alhoewel deze jongeren hier duidelijk met een doel 'opgesloten' zitten, heb ik toch een beetje medelijden met hen. Want tenslotte wordt er bij ons toch gehamerd op de kwaliteit van het leven.. en deze is hier soms wel ver te zoeken.

Parlement, Sylwia, Sylvie, Jola, Kaisu, Me & St. Istvan Basilik

Er is natuurlijk ook tijd genoeg om de toerist uit te hangen. We zijn toeschouwer van een mooi licht spektakel op de faculteit van informatica of zoiets.. Het is moeilijk uit te leggen wat we te zien kregen, dus ik hoop dat ik het filmpje kan uploaden zodat jullie zelf met eigen ogen alles kunnen aanschouwen.

We zitten in de puree en we zijn ni eens Patatten!

De voorbije dagen heb ik het leven in Budapest ook eens van een hoger standpunt gezien.. Het zicht van op het kasteel bij nacht is gewoon adembenemend. Maar niets vergeleken met het zicht die je hebt van op de Boeda Heuvels. De trip was vermoeiend, lastig en uitputtend maar het eindpunt maakte het allemaal de moeite waard :)

Een andere kijk op Hongarije

 Het weer lokt me naar buiten en het is tijd dat ik eens wat verder ga dan alleen Budapest.
Ik kruip op de trein richting Szentedre, een dorpje net buiten de grens van Budapest.
Het verschil met de grote stad is wel indrukwekkend!
Dit plaatsje is gekend voor zijn kunstenaars en kunstwerken, maar aangezien ik niet zo een kunstfanaat ben hou ik het bij rondkuieren en de prachtige huisjes en kerkjes bewonderen.










Wat me wel opvalt is dat het hier enorm toeristisch is. Overal zijn er kraampjes waar je alles kan kopen dat Hongarije te bieden heeft. Ik probeer dan ook de Langos eens uit, een soort deeg dat gefrituurd is en waar dan een beleg naar keuze op komt, in mijn geval ham en kaas. Het gerecht is heel vettig maar smaakt me wel en ik zit er ook onmiddellijk vol van!

Mijn oren lokken mij naar het gezang van vijf vrouwen die a capella een Hongaars liedje zingen. Vervolgens komen de mannen op het toneel en tonen hun beste traditionele dansmoves. En dit allemaal terwijl de zon brandt op mijn huid!

Ik zoek afkoeling aan de Donau, die ook hier stroomt maar er veel pittoresker uitziet aangezien er een eiland is dat de oevers van elkaar scheidt.









Zoals je dus kan lezen ben ik helemaal verkocht aan dit kleine dorpje met zijn vele charmes en als dit nog niet overtuigend genoeg was.. ze verkopen hier Stella Artois! België alom dus :)






Die avond heb ik een jongeman uit Duitsland via CS meegenomen naar onze weekendplek om eentje te drinken en een beetje Fins te leren :p

De volgende dag moest hij de tram hebben dus heb ik hem vergezeld, er werd mij gezegd dat er op bussen en trams bijna geen controle is dus zei ik dat hij geen ticketje moest kopen. De ticketautomaat aan de halte was toch buiten gebruik dus dat was een geldig excuus. Maar natuurlijk komt ongeluk altijd op de momenten dat je het niet verwacht, er was dus een controleur in burger die onze ticketjes vroeg. We moesten afstappen en de man probeerde ons in z'n gebrekkig Engels een boete aan te smeren, ik werd bijna zo nijdig dat ik Nederlands wou beginnen spreken maar heb dan maar gewoon besloten om weg te stappen. De man is ons gelukkig niet gevolgd waardoor we onze tocht verder hebben gezet met de metro. En een ongeluk komt nooit alleen dus moest er toch nog wel iets gebeuren zeker! We stappen op de roltrap en horen plots een vrouw achter ons roepen, haar man, een oudere man van in de 80 ofzo, was gevallen. Voor het eerst hebben we de noodstop voor een echte noodsituatie moeten gebruiken. Gelukkig was hij niet gewond, we wouden hem helpen maar ons Hongaars of hun Engels (welke beiden dus nihil zijn) was een obstakel. De mannen van de BKV hebben ons dan maar gered en zo konden we toch nog afscheid nemen van elkaar, hij op zijn weg naar Roemenië, ik op weg naar het shoppingcenter :D Een nieuwe winterjas mij eigen maken ^^

Hello Sunshine!

De zomer is terug in het land! En als het zonnetje schijnt dan moeten we er van profiteren hé!
De laatste dance therapie les was heel aangenaam want we mochten Aino's verjaardag vieren en allerlei lekkere dingen eten en véél rusten :)
Op maandagavond bezoeken we alweer Morrison's 1, dat is zo wat het erasmuscafé/clubje van Budapest. Op dinsdag heb ik een afspraak met Zsofia. Een Hongaars meisje dat ik via CS heb leren kennen. Ze toont me een straatje vol restaurantjes en eindelijk eet ik de Hongaarse Goulash! Lekker ;)
Zelf heeft ze Erasmus gelopen in Eindhoven en ze kent dus België een beetje, toen we over de frietjes begonnen kon ze me vertellen dat er in die lekkere straat ook een frietuur was waar ze Belgische frietjes maken! Spijtig genoeg was deze reeds gesloten, maarrr ik denk dat ik dit weekend daar eens een tripje naartoe ga maken..

Aino, Ik, Kaisa & Annika

Daniel, Jasmin & ik

Op Woensdag was het Aino's verjaardag, een Finse klasgenoot die al 30 (!) wordt. Dit feestje ging door in Morrison's 2 waar we ook op verzoek van the birthday girl een liedje karaoke hebben gezongen. We maakten er ook kennis met vele Hongaarse liedjes en Hongaarse Dance muziek.. Al bij al viel het wel mee, tis wat anders dan anders, maar ze kunnen zich goed amuseren en das toch het voornaamste hé :)

Gingerbread gemaakt door de leerlingen

Donderdag en vrijdag waren bezoek dagen. We bezochten een Lagere school van het buitengewoon onderwijs voor kinderen met een mentale beperking, eentje voor kinderen met een meervoudige beperking en een organisatie die vecht voor de inclusie van mensen met een beperking in het dagelijkse leven, nl. Hand in Hand Foundation.
De bezoekjes hebben ons heel wat bijgeleerd over hoe het er in Hongarije aan toegaat. Gelukkig is de situatie nu al veel verbeterd, maar nog geen 20 jaar geleden was er praktisch niets van onderwijs of inclusie voorzien voor mensen of kinderen met een beperking. Wat ons wel tevreden stelde was dat de scholen heel goed uitgerust zijn, zeer modern, veel werkkrachten. Wat mij vooral opviel is dat ze enorm veel zorg schenken aan elk kind en al hun tijd nemen om het de kinderen zo aangenaam mogelijk te maken. Het is voornamelijk de overheid en de grote bedrijven die minder aandacht schenken aan de noden voor deze mensen. Want na het onderwijs dat ze aangeboden krijgen gaan de meesten terug naar huis, dus veel toekomst hebben ze hier niet.

scène uit Hongaarse kinderfilm geboetseerd door de kinderen

Om al die informatie goed te laten bezinken en nog te genieten van de zon nu het nog kan ben ik ook een toertje op het Marghareta eiland gaan lopen. Op mijn terugweg naar huis zag ik dat het binnenkort groot huisvuil is, dus als je iets moet hebben, tis nu de moment :p tis wel opvallend hoeveel mensen (en dan vooral zigeuners) dingen meenemen op hun weg naar huis. Want ondanks dat Budapest het goed stelt, is het hier toch een veel "armer" land dan bij ons. Voor mij valt het leven hier goed mee, de prijzen zijn net iets lager dan in België maar voor een doorsnee Hongaar is Budapest een dure stad! Ze hebben hier dus nog een lange weg te gaan vrees ik...
Mijn weekend zal bestaan uit rusten, genieten van het mooie weer en werken voor school.



Volgende week is de laatste week van September al! Wat gaat de tijd toch snel!

La première semaine en école

De eerste week op de universiteit zit er al op!
De lectoren kunnen mij meestal wel boeien, al is de ene wat saaier of kan de andere al wat minder Engels.
Op Woensdag en Vrijdag had ik 'Integral Dance Therapie', voor de ortho's onder ons.. dat is eigenlijk een beetje een mengeling tussen 'Drama, Beeld, Muziek en Spel'. We moesten soms hele gekke dingen doen die voor de anderen duidelijk er over gingen. Maar we hebben de twee volle dagen toch overleefd.  Tot onze grote spijt moeten we geen reflectie schrijven (ik had nooit gedacht dat ik dat ooit zou zeggen) maarrrr het is veel erger, we moeten een essay schrijven over danstherapie, en de keuze van het onderwerp is nogal vrij... Dat wordt nog zwoegen denk ik.

De avonden worden ook vol vermaak ingevuld.
Op maandagavond ben ik dus naar de Zumba les geweest, héél plezant! Zeker als er zo een Hongaarse blondine vooraan staat te lachen en schreeuwen :)
Het feestje dat daar op volgde in Morrisons 1 was ook plezant, ik zag Kim Clijsters de US Open winnen en kon mijn Belgische trots toch niet wegsteken, dus maakte ik maar een klein vreugdedansje :)

Clara & ik met de Kettingbrug als achtergrond

Dinsdagavond kreeg ik bezoek van Clara, een CS'er van Duitsland. We zijn samen de stad een beetje gaan verkennen, hebben ons op de tunnel van de Kettingbrug gewaagd (met mooi uitzicht!) en aten en dronken wat Hongaars lekkers.
Woensdag bestond uit een rustig avondje op de bank (alhoewel ik die niet heb).
Donderdagavond was er een Erasmus bijeenkomst. Ik heb veel nieuwe mensen leren kennen, voornamelijk Hongaren en Duitsers. We zijn nog langsgegaan naar het TÁNCHÁZ, een Hongaars folksdans gebeuren. In grote kringen werd er op Transilvaanse muziek gedanst, héél gezellig dus :)

Jasmin, Fanny, Daniel & ik

Vrijdagavond staat bekend als de uitgangsavond en dat werd hier dan ook helemaal waar gemaakt. Een kleine pré party bij Jasmin van mijn klas en daarna naar Club 49, een klein gezellig clubje met goede muziek en leuke mensen. 
Het weekend bestaat uit uitrusten, kuisen (oja , da moet hier ook gebeuren :( ) en een beetje opzoeken voor school. 
Benieuwd wat Week 2 zal brengen, het school en studenten leven is eindelijk begonnen, de toerist uithangen zal voor in de vakantie zijn..

Lazy Sunday & School Monday

Even korte update over de Couchsurfers die ik al ontmoet heb.. Na mijn CS meeting samen met Anna, was er nog Zoltan. De jongen wou mij iets tonen maar ik mocht zelf kiezen wat.. tja als je de stad niet kent is dat niet gemakkelijk hé. Twas een heel vriendelijke jongen maar zijn engels was niet echt verstaanbaar. Twaren dan ook heel veel stille momenten. Hij toonde me wel hoe ik in de heuvels van Boeda kon geraken, alhoewel we eenmaal daar aangekomen geen hand meer voor ogen konden zien vanwege de mist en de regen, ben ik blij dat ik ze nu kan bereiken :) Achteraf zijn we nog iets gaan drinken, waarbij ik weer eens verschoot van de prijs! Minder dan 1€ voor een halve liter bier! :o

Dan zijn er ook nog Dalma en Susanna, Tibor (uit Duitsland) vergezelde ons ook. Ze toonden ons wat rond, spraken vloeiend engels en we aten iets. Ze leiden ons naar Simpla, een soort Café dat precies in ruïnes ofzo iets gebouwd is :p Heel toffe sfeer! Maar het bier is hier natuurlijk wel een beetje duurder ..

Addrien & Angelika

Voor zover mijn CS'ers die ik leerde kennen. Maar daarnaast heb ik ook nog 2 andere heel leuke Hongaarse meisjes leren kennen. Tijdens mijn bezoekje aan de school voor registratie kwam ik 3 duitse klasgenootjes tegen en zij introduceerden mij aan de Hongaarse meisjes. We zijn dan ook vrijdagavond naar de Balkan Beats geweest. Een heel plezant feestje met aparte maar leuke muziek!

Diezelfde dag moesten we naar een introductie bijeenkomst voor alle Erasmus studenten van de ELTE (Eotvos Lorand University), achteraf zijn we dan nog naar een Café gegaan om iets te gaan drinken en raad eens wat ze daar hadden? Een kaart met 'Speciale Belgische Bieren'! Maar 't was nog te vroeg om mij al in de drank te storten dus heb ik het bij een warme chocomelk gehouden :)

Grootste Synagoge van Europa

Het weekend bestond vooral uit de toerist uithangen en winkelen. Mammut, één van de grote shoppingcenters van Budapest  (5 verdiepingen vol winkels!) herbergt ook een cinema. Ik had wel zin in een filmpje op mijne zondag. Dus ging ik naar Charlie St. Cloud kijken, gelukkig in het engels! De cinema zaaltjes zijn heel klein (8rijen met 15stoelen ofzo) maar ook spot goedkoop! Elke film (dus ook 3D of zo..) kost 1090 Forinth voor studenten, dat is minder dan 4€!
De dag eindigt met een kijkje op het "festivalletje" in mijn straat.Geen idee waar het over gaat, ik zie oude wagens, oude foto's en mensen die "zingen" (behoorlijk vals dus) of een Operette spelen.

Ik zal België hier niet snel vergeten, want naast het natte of bewolkte weer zijn ze hier ook zot van wegenwerken, mijn mooie straat ligt er nu zo bij...

"buurtfestival"

Bertalan Lajos Utca

Vandaag, Maandag, was de eerste schooldag, tot en met eind september krijg ik nog niet echt les, maar introductielessen over het onderwijs en de samenleving van Hongarije als achtergrond informatie om de andere lessen beter te kunnen begrijpen. Mijn 11 andere klasgenootjes, waarvan 8 duitse, 2 finse, 1 spaanse (en soms 2 slovaakse) zijn stuk voor stuk leuke mensen waar ik me heel goed ga mee amuseren dit semester :) Maar ik mis mijn Ortho klasgenootjes nu al! :(

Vanavond Zumba en misschien een feestje.. wordt vervolgd :)