Het weer lokt me naar buiten en het is tijd dat ik eens wat verder ga dan alleen Budapest.
Ik kruip op de trein richting Szentedre, een dorpje net buiten de grens van Budapest.
Het verschil met de grote stad is wel indrukwekkend!
Dit plaatsje is gekend voor zijn kunstenaars en kunstwerken, maar aangezien ik niet zo een kunstfanaat ben hou ik het bij rondkuieren en de prachtige huisjes en kerkjes bewonderen.
Wat me wel opvalt is dat het hier enorm toeristisch is. Overal zijn er kraampjes waar je alles kan kopen dat Hongarije te bieden heeft. Ik probeer dan ook de Langos eens uit, een soort deeg dat gefrituurd is en waar dan een beleg naar keuze op komt, in mijn geval ham en kaas. Het gerecht is heel vettig maar smaakt me wel en ik zit er ook onmiddellijk vol van!
Mijn oren lokken mij naar het gezang van vijf vrouwen die a capella een Hongaars liedje zingen. Vervolgens komen de mannen op het toneel en tonen hun beste traditionele dansmoves. En dit allemaal terwijl de zon brandt op mijn huid!
Ik zoek afkoeling aan de Donau, die ook hier stroomt maar er veel pittoresker uitziet aangezien er een eiland is dat de oevers van elkaar scheidt.
Zoals je dus kan lezen ben ik helemaal verkocht aan dit kleine dorpje met zijn vele charmes en als dit nog niet overtuigend genoeg was.. ze verkopen hier Stella Artois! België alom dus :)
Die avond heb ik een jongeman uit Duitsland via CS meegenomen naar onze weekendplek om eentje te drinken en een beetje Fins te leren :p
De volgende dag moest hij de tram hebben dus heb ik hem vergezeld, er werd mij gezegd dat er op bussen en trams bijna geen controle is dus zei ik dat hij geen ticketje moest kopen. De ticketautomaat aan de halte was toch buiten gebruik dus dat was een geldig excuus. Maar natuurlijk komt ongeluk altijd op de momenten dat je het niet verwacht, er was dus een controleur in burger die onze ticketjes vroeg. We moesten afstappen en de man probeerde ons in z'n gebrekkig Engels een boete aan te smeren, ik werd bijna zo nijdig dat ik Nederlands wou beginnen spreken maar heb dan maar gewoon besloten om weg te stappen. De man is ons gelukkig niet gevolgd waardoor we onze tocht verder hebben gezet met de metro. En een ongeluk komt nooit alleen dus moest er toch nog wel iets gebeuren zeker! We stappen op de roltrap en horen plots een vrouw achter ons roepen, haar man, een oudere man van in de 80 ofzo, was gevallen. Voor het eerst hebben we de noodstop voor een echte noodsituatie moeten gebruiken. Gelukkig was hij niet gewond, we wouden hem helpen maar ons Hongaars of hun Engels (welke beiden dus nihil zijn) was een obstakel. De mannen van de BKV hebben ons dan maar gered en zo konden we toch nog afscheid nemen van elkaar, hij op zijn weg naar Roemenië, ik op weg naar het shoppingcenter :D Een nieuwe winterjas mij eigen maken ^^
Geen opmerkingen:
Een reactie posten