Let it snow!

Tijd voor nog eens een update.
De maand november betekende voor mij bezoek bezoek en nog eens bezoek.
Ik heb erg genoten van al die Belgen in mijn kleine stulpje en het doet mij nu nog meer heimwee krijgen.
Maar het leven in Budapest gaat verder..

Met de klas zijn we naar een Ability Park geweest. Daar kan je eens zelf ondervinden hoe het is om met een beperking te leven. Wat mij is bijgebleven is het rolstoelparcours en de donkere kamer. We hebben er ook braille leren 'lezen' en enkele hongaarse gebaren geleerd. Het was een leerrijke ervaring om al deze beperkingen mee te maken voornamelijk omdat dit park gerund wordt door mensen met een beperking. Dus chapeau voor al die mensen die daar de moed voor hebben en hun werk in willen steken!

In het kader van mijn vak "Rehabilitan Medicine" heb ik ook een rehabilitatie center mogen bezoeken. Ik werd er opnieuw geconfronteerd met het zelf beleven van beperkingen en de technologie die ze daar voor ontworpen hebben om deze mensen te helpen. Typen zonder gebruik te maken van je vingers, oefenen van je spieren op een balansbord, .. Mijn gevoel van respect voor de mensen met een beperking en degenen die hen helpen revalideren is weer enorm gestegen hierbij.

Naast schooluitstapjes en schoolwerkjes maken is er ook tijd voor ontspanning. Er werd een weekend gepland naar Györ, een stadje 2 uur buiten budapest. De kerstmarkt daar was uiterst gezellig. En het eten zorgde voor een overvolle maag. De spa die ze daar hebben is zeker een aanrader, in een openluchtzwembad kunnen ronddobberen terwijl het buiten 4° is en in het water 38°.. fantastisch!

De eerste sneeuw is ook gevallen in Hongarije, het deed een beetje pijn om afscheid te moeten nemen van die aangenaam warme temperaturen maar het landschap van de witte bergen is een mooi alternatief :)
Gelukkig blijft ze nog niet te lang liggen want de temperaturen willen nog niet zakken onder nul. Maar ik heb zo het gevoel dat dat niet meer lang zal duren..

De vooruitzichten vanaf nu aan zijn.. nog meer belgisch bezoek, duits bezoek en kerstmis natuurlijk :)

Ps: foto's volgen ;)

Hallo België!

Na lang wachten krijg ik eindelijk al mijn liefste vriendjes op bezoek :)

Carola is de eerste die mij vervoegt. Al snel maakt ze kennis met mijn erasmus vrienden tijdens een samenkomst om de foto's van onze herfstvakantie te delen. Halloween is zonder veel feest voorbij gegaan maar op 1 november willen we toch onze verloren zielen eventjes herdenken.

We bezoeken het kerkhof bij nacht (lees 21u.) maar mogen niet meer binnen.. De honden zijn al los gelaten krijgen we te horen.

We gaan dan maar eentje gaan drinken in een café.

De volgende dag besluiten Carola en ik om wat vroeger het kerkhof te bezoeken (lees 17u), het is ook al donker maar we mogen nog binnen. Het kerkhof is reuzegroot! Een stad op zichzelf! Hier liggen dan ook de grote poëten en politica, de graven slaan ons met verstomming ook al zien we er niet zo veel van in den donker. Het geluid van een klein meisje dat zingt maakt ons eventjes schrikken maar met volle moed zetten we verder en gaan we Ellen oppikken aan de luchthaven. Het is een blij weerzien en een grappig weerzien want ze werd vergezeld van 4 belgische jongens die Carola ook kent :)

De reunie wordt goed ingezet met een drankje in Szimpla en een feestje in de "dakdisco".

Voor Carola had ik al een hele dag gids gespeeld maar nu moesten de twee dames hun plan trekken want ik moest een hele dag op school doorbrengen. Maar ik maak het goed door 's avonds met hen naar de erasmusvrienden te trekken en we proberen een stapje in de wereld te zetten maar de trams, bussen en de lege Mammut club steken daar precies een stokje voor. Uiteindelijk belanden we alweer in Morrison's 2 waar we toch  nog een danske kunnen placeren.

Ik ben letterlijk uitgeput en dan ook heel tevreden als ik nog eens in mijn bed kan liggen want de volgende dag staat er afscheid van Carola op het programma :( Samen met Ellen verken ik Budapest bij nacht nog wat en maken we ons klaar voor de volgende dag een beklimming van het kasteeldistrict. Hongarije is een gelukkig land want de temperaturen reiken tot boven de 20°C deze week! De laatste avond brengen we door onder het Poolse eten en gezelschap van onze internationale vrienden. Iedereen besluit om af te sluiten in Instant, maar daar krijgt de vermoeidheid bij mij alweer de bovenhand. Het bed biedt mij een grote troost maar dit betekend ook dat als ik morgen opsta afscheid moet nemen van Ellen :(

Na haar veel te vroeg in de luchthaven gedropt te hebben, ga ik op een zaterdagmiddag naar school om daar de workshop bij te wonen van mijn Belgische leerkracht. Ik was onder de indruk! Ze heeft mij verbaast met haar kennis en ik was uiterst tevreden om mijn ervaringen achteraf met haar te kunnen delen bij een lekker gratis etentje in de schoolcafetaria!

Mijn eerste Belgische weekje zit er op, nu is het eventjes tijd om die Hongaarse lessen in te halen en mij mentaal voor te bereiden op de komst van mijn andere Belgische (en Russische) vrienden!