Zitten, zitten en nog eens zitten

22 oktober begint voor mij de herfstvakantie. De perfecte tijd om eens buiten de grenzen van Hongarije te reizen. Voor 30€ kunnen we met de trein heen en terug naar Zagreb, Kroatië. Samen met Kaisu en Friederike vertrek ik dan voor een 7 uur durende trein rit naar de hoofdstad. We worden welkom geheten door Maja en Lea, twee meisjes die in Zagreb studeren en ons zullen hosten tijdens ons verblijf.




Het eerste wat opvalt tijdens ons reisje is dat het eten hier veel te goedkoop is! Voor 5€ kan je lekker eten en de bakker verkoopt al zijn koeken en taartjes aan ongeveer 1€ per stuk! Kleren daarentegen zijn hier niet goedkoper, ze zijn zelfs duurder naar mijn mening. De meeste (lees: iedereen) Kroaten lopen er heel netjes gekleed bij. Zelfs de kleine kindjes dragen merkkleertjes, mooie kleedjes en zullen niet onderdoen voor hun vriendjes. We voelen ons hier dus echte buitenlanders in onze jeans broek van H&M.

wassen lijk

futuristische tram aan het treinstation & Kaisu

De stad Zagreb is niet echt groot maar heeft een gezellige en rustige sfeer. Zowel het nieuwe als het oude gedeelte kan ons bekoren. Mooie kerkjes (met een wassen lijk?!), prachtige gebouwen, futuristische trams, veel te grote shoppingcentra's en een uiterst interessant museum voor moderne kunst met als uitgang een glijbaan natuurlijk! Zelfs onze Jan Fabre heeft er zijn werk in vertegenwoordigt, ik was weer eens heel blij dat ons kleine landje overal in de wereld vertegenwoordigt is :)

Als je de kans krijgt om deze stad te bezoeken dan raad ik de civapcici zeker aan! Mjammie :)

Ludwigsburg

26 oktober kruipen we terug op de trein, tonen ons paspoort veel te veel aan Kroatische en Hongaarse politiemannen en maak ik mezelf klaar voor een busrit van 13 uur naar Stuttgart. Ik heb hier enkele weken geleden een veel te leuke Duitse jongen leren kennen en de vonk is zo hard overgeslagen dat ik hem moest gaan bezoeken natuurlijk.
Edgar toont me Ludwigsburg en Künzelsau, de stad waar hij studeert. Ik ben direct verkocht!

Künzelsau

Niet enkel hij doet men hart sneller slaan maar het landschap van Duitsland is echt schitterend tijdens deze tijd van het jaar :)
Veel te snel moet ik afscheid nemen van hem en al de pracht die ons buurland mij te bieden heeft. Maar eenmaal thuis (vandaag) staat er weer leuk nieuws voor de deur want Carola komt op bezoek! En daarna Ellen en over enkele dagen mag ik Anneke en Tobias ook welkom heten in m'n kleine stulpje :)

Hoe mijn Belgische dagen zullen verlopen zal je dus snel kunnen lezen, alhoewel, snel.. ik zal het heel druk hebben met de stad te tonen en mij te amuseren. En oja, ik ga nog naar school ook hoor ;) Ik krijg zelfs bezoek van 2 leerkrachten, spannend spannend spannend!

Edgar & ik

Eindelijk!

Mama en ik voor de kettingbrug bij nacht

Vrijdag na mijn les drama keer ik vliegensvlug naar huis om mijn hoog bezoek welkom te heten.
Mama en papa komen mij een heel weekend lang vergezellen. Natuurlijk hebben ze ook alle goede dingen uit België meegebracht! Eindelijk terug Belgisch bier en chocolade, mmmmmmmm.. :)

Papa en mama voor het parlement

We starten onze sightseeing met een bezoekje aan het parlement, we geraken niet binnen want de tickets zijn vliegensvlug uitverkocht, we houden dit bezoekje dus voor in December wanneer Val&co hier ook zijn.

op de roltrap van de metro

De kennismaking met tram en metro verloopt niet altijd even vlot. Mama en roltrappen zijn niet de beste vrienden en papa kan de drukte op het openbaar vervoer niet appreciëren.

Parlement, papa, mama, St. Istvan Basiliek

Tijd om de drukke stad achter ons te laten en ze eens van een hoger punt te gaan bekijken. Het vissermansbastion is daar de ideale plek voor. Het uitzicht maakt hen stil en zeker wanneer papa de live muziekanten ontdekt. Na de aankoop van onze nieuwe gipsymuziek zetten we koers naar het Belgische restaurant.

Veel Belgische kost is er niet te krijgen maar ze hebben er wel elk soort bier waar je maar van kan dromen. We voelen ons dus weer eventjes thuis tussen al die Hongaars sprekende mensen.

Op Zaterdag gaan we de katholieke toer op. Eerst staat de St. Istvan Basiliek op het programma. Zelf was ik er ook nog niet binnen geweest en dus samen met mijn ouders kon ik vele verwonderde blikken werpen op de mooie inrichting. We hebben zelfs een 1000jaar oud hand kunnen bewonderen van op een afstandje..

gemummificeerde hand van St. Istvan

 Gelukkig rijdt er onder de Andrassy Ut een metro die ons naar alle bekende plekjes kan brengen. Bij elke halte gaan we dus eventjes boven de grond om de straat te bewonderen. We eindigen op het Heldenplein en maken rechtsomkeer naar de Donau. Daar ligt de boot op ons te wachten om ons rond te leiden in het hart van Budapest. Zowel bij dag als bij nacht zijn de gebouwen wonderschoon. Er wordt veel geflitst maar ook kou geleden want de temperatuur zakt al behoorlijk eenmaal de avond valt.

Zondag Josdag, of zouden we beter zeggen Opera dag? We nemen plaats in de prachtige opera zaal om een twee uur durend stuk te zien dat voor kinderen bedoelt is. De stemmen weergalmen in onze oren en zelfs wij kunnen af en toe eens meelachen, ook al verstaan we er geen woord van. De bedoeling was om alle typische hongaarse gerechten eens uit te proberen maar de Langos had zich te goed verstopt. Goulash werd er wel gesmuld, evenals de lekkere gebakjes van Gerbaud! Omdat papa niet zo gek is van stadsdrukte hebben we een tramtoertje gedaan naar de buitenwijken van budapest. Het was niet volgens plan maar we hebben er wel van kunnen genieten!

Onze laatste avond samen brengen we door in Vaci utca en eindigt in een gezellig restaurantje aan de Donau. De fles wijn gaat goed binnen en de live muziek van de pianist zorgt voor een leuke sfeer. Het eten was formidabel en ze zullen ons daar zeker terug zien in December!







Op Maandag was het tijd voor afscheid, maar niet voor we de media markt beroven van een printer (eindelijk een printer :)!) en wat flessen unicum en palinka in de valies steken. Na het uitzwaaien op de luchthaven is het al terug back to reality want mijn eerste les voor deze week begint.

Ik heb enorm hard genoten van hun bezoekje maar ik moet stiekem wel toegeven dat ik blij ben dat ik terug wat kan slapen en als een echte student kan leven in plaats van de toerist uit te hangen. Maar ik kijk er al naar uit wanneer ze in December terug zullen zijn, hopelijk ligt er dan sneeuw!

Veel water en Weinig mensen.. My trip to Lake Balaton

08.00: Mijn wekker loopt niet op tijd af.. -shit!- maar het zonnetje straalt.. -jippie!- tijd om de tram te nemen naar Déli Palyaudvar waar ik de anderen zal ontmoeten om ons lesvrije dagje door te brengen aan het overbekende Balatonmeer.


09.06: De trein vertrekt voor zijn 2u durende reisje naar Siofok, één van de grootste en bekendste stadjes die rond het Balatonmeer liggen. Onze rit verloopt heel vlotjes en we kunnen al volop genieten van het mooie vlakke land van Hongarije. Wanneer we de eerste blikken kunnen werpen op het meer wordt er al veel ge'ooeeehh' en ge'aaah'-t.

11.00: Al snel wordt duidelijk dat dit één en al toerisme is. Waarom? Alles, maar dan ook ALLES is hier in het Duits (soms zelfs voor je het in het Hongaars kan lezen (!)) en er loopt hier geen kat! Het seizoen is over.. Er is niemand te zien en alle kleine restaurantjes, winkeltjes zijn gesloten :(

Gelukkig kunnen we zonder map onze weg vinden naar het meer. Van de toxische modder is er niets te bespeuren en door het prachtige weer kunnen we zelfs tot aan de overkant naar de heuvels kijken.

13.00: De beschaving is hier gelukkig niet volledig vertrokken, we vinden een klein restaurantje dat ons wat drinken en eten kan bieden. Na onze maal trekken we verder en ontdekken we het "centrum" van Siofok. Het verwondert ons niets als we zien dat ze het centrale plein volledig aan het verbouwen zijn met als gevolg dat we er geen gezellig wandelingetje kunnen maken. Het stadje mag dan bijna uitgestorven zijn, actie kennen ze er nog steeds! We zijn getuige van een echte arrestatie van 4 duistere grote mannen die overmeesterd worden door enkele echte politie mannen met bivakmuts en bijbehoren!


16.00: Genoeg ramptoerist gespeeld! Tijd om het hauptbanhof terug te vinden en onze trein richting Budapest te nemen. We nestelen ons tussen al de vissers met hun vangsten en vallen af en toe in slaap. Maar omstreeks 19u mogen we Budapest terug in onze armen sluiten en kunnen we met een tevreden gevoel terug kijken op onze dag uitstap naar Lake Balaton :) Een echte aanrader ;) Maar misschien beter tijdens het seizoen..

Jola, Sylwia, Daniel, Rebecca, Tim, Kaisu, Me, Cara & Lea

Party on top!

De voorbije twee weken was het nogal hectisch.. niet op school. Daar was het eerder heel rustig. Maar er waren 4 verjaardagen die gevierd moesten worden, dus dat houdt in : Party Party Party :)

Zicht van op Buda Hill

Natuurlijk is dat niet het enigste wat ik heb uitgestoken. Op school heb ik eindelijk mijn vaste lessen, maar ik heb nog maar 2 van die lessen gehad dus daar valt nog niet veel over te schrijven. Wat wel interessant was, was ons bezoek naar Aszod. Daar is er een gesloten instelling voor minderjarige criminelen. Het viel me direct op dat ze een andere aanpak dan in België gebruiken. Ze zijn veel strenger en hebben andere leefregels dan bij ons. Bv. De jongeren moeten minstens 1 jaar in de voorziening verblijven en hebben maar heel weinig contact met de buitenwereld. Opvallend was dat 85% van deze jongeren Roma zijn. Wat de privacy betreft trekken ze zich hier ook veel minder aan. De jongeren kunnen volgens mij nooit eens alleen zijn en ze worden zelfs "bekeken" door de bezoekers, we mochten hen zelfs vragen stellen! Iets wat je denk ik in Vlaanderen niet tegen zal komen.. De gebouwen zijn er duidelijk ook aan renovatie toe, maar naar mijn ingeven is de staat niet zo bereid om daar geld aan uit te geven. Alhoewel deze jongeren hier duidelijk met een doel 'opgesloten' zitten, heb ik toch een beetje medelijden met hen. Want tenslotte wordt er bij ons toch gehamerd op de kwaliteit van het leven.. en deze is hier soms wel ver te zoeken.

Parlement, Sylwia, Sylvie, Jola, Kaisu, Me & St. Istvan Basilik

Er is natuurlijk ook tijd genoeg om de toerist uit te hangen. We zijn toeschouwer van een mooi licht spektakel op de faculteit van informatica of zoiets.. Het is moeilijk uit te leggen wat we te zien kregen, dus ik hoop dat ik het filmpje kan uploaden zodat jullie zelf met eigen ogen alles kunnen aanschouwen.

We zitten in de puree en we zijn ni eens Patatten!

De voorbije dagen heb ik het leven in Budapest ook eens van een hoger standpunt gezien.. Het zicht van op het kasteel bij nacht is gewoon adembenemend. Maar niets vergeleken met het zicht die je hebt van op de Boeda Heuvels. De trip was vermoeiend, lastig en uitputtend maar het eindpunt maakte het allemaal de moeite waard :)