Geen nood mannekes, Ik leef nog!
Of ik doe toch een poging tot :p
Laat ik eens kort vertellen wat ik zoal uitgestoken heb sinds mijn laatste berichtje hier dat blijkbaar al dateert van de maand november..
Wel de maand december was de maand van de koude, de sneeuw en natuiurlijk kerstmis.
Samen met Kaisu, Sylwia, Edgar en Dieter heb ik Kerstmis in Budapest gevierd.
Het was uiterst gezellig om met z'n allen te eten, kadootjes open te maken en lekker niets te doen bij het vuurtje naast onze zelfgemaakte kerstboom!
De week nadien kreeg ik het leukste kerstgeschenk ooit: bezoek van m'n ouders, zus en haar mannen ( vriend en kind wel te verstaan ). Het was een heugelijk moment wanneer de familie het vriendje ontmoet en tot mijn groot plezier zijn beide partijen tevreden! We ontdekte samen het koude Budapest en maakten ons klaar voor..
Afscheid. Inderdaad.. de meeste erasmus mensjes zal ik helaas niet snel meer terug zien en een bezoek aan Edgar is ook pas voor enkele weken later.. Hier sluit ik dan mijn plezante erasmus periode af, of toch deels, ik heb er zo hard van genoten dat ik zo blij ben dat ik over een maand terug kan komen. Alhoewel ik toen al wist dat het er nu helemaal anders aan toe zal gaan..
Januari was dan weer de thuis zijn maand. Bezoekjes brengen aan vrienden, het ontdekken van mijn nieuwe huisje, feestjes vieren, een beetje werken om het volgende semester te kunnen financieren, een bezoekje brengen aan het studerende liefje en voor ik het weet.. mijn valies maken om samen met Mara richting Boedapest te vliegen.
Ik arriveer op 10 februari terug op Hongaarse bodem en heb het gevoel dat ik kan zeggen: Welkom thuis Melanie. Alles is hier zo bekend voor mij dat ik plots de maand in Belgie al terug vergeten ben. Ik heb geluk dat ik mijn Feestbeest Mara mee heb kunnen krijgen want ik zou anders niet weten hoe ik die loodzware valiezen thuis gekregen zou hebben. Niet alleen daarvoor ben ik haar dankbaar, ook voor de fantastische dagen die ik met haar heb kunnen doorbrengen. Volgens mij heb ik meer van Budapest gezien in die paar dagen dan in al die maanden samen. Twas echt genieten! En dankzij het ziek zijn van mijn stagementor kon het genieten nog eventjes doorgaan in Duitsland ook. We moeten er toch voor zorgen dat de liefde ook wat onderhouden wordt hé ;)
Ik hoor jullie al weer denken: en wanneer begint die nu eindelijk eens met iets serieus? Wel geen nood.. het echte werk is reeds volop bezig.
Om eventjes kort te schetsen voor de mensen die niet weten wat ik hier weer vier maanden ga uitsteken.. Ik zal mijn laatstejaarsstage doorbrengen in een school voor buitengewoon onderwijs voor kinderen en jongeren met een verstandelijke beperking. De school is gelegen in Budapest en dus heel gemakkelijk bereikbaar met het openbaar vervoer. De leerlingen en leerkrachten spreken er uiteraard hongaars maar vele leerkrachten bezitten kennis van het engels, duits of frans waardoor ik er mij wel verstaanbaar kan maken.
Mijn taak bestaat er uit om als assistent binnen de klas te functioneren. Aangezien ik geen opleiding tot leerkracht volg is het dus niet de bedoeling dat ik hier les ga geven, gelukkig ook maar want ik denk dat mijn hongaars daar veel te beperkt voor is :)
Om het jullie allemaal nog duidelijker te maken volgt hier een dag uit het leven van de stagestudent uit Gent:
6u30: de wekker loopt af
7u30: ik begin aan mijn tram en metro reis richting de school
8u: ik ga de klas binnen, maak kennis met de leerkracht en leerlingen en neem mijn plaats in achteraan in de klas.
8u30: de les start, afhankelijk van de groep en de les doe ik mee of observeer ik de leerlingen en de leerkracht.
9u30: ontbijt samen met de leerlingen en leerkracht in de cafetaria, hier help ik de leerlingen bij het eten van hun ontbijt of hou ik een oogje in het zeil zodat de boterhammen niet in het rond vliegen
10u: vervolg van de lessen
11u: speeltijd voor de leerlingen, ik hou een oogje in het zeil of speel mee
11u30: middageten, analoog met ontbijt
12u: de namiddag juf doet haar intrede en brengt enkele leuke spelletjes aan waar ik vrolijk aan mee doe.
13u: we gaan de buitenlucht wat opsnuiven in de speeltuin
15u: ik neem afscheid van de veel te schattige kindjes en veel te sympathieke leerkrachten
15u05: Op mijn weg naar buiten kom ik Ferribaci tegen die nederlands spreekt (omdat zijn zoon in holland werkt en woont sinds jaaaaren en hij daar ook enkele jaren verbleven heeft) en steeds onder de indruk is van mijn beperkte kennis hongaars.
Wat ik verder nog doe om mijn dag te vullen?
Veel en veel te veel werkjes schrijven voor school en van die toestanden..
Maar ook hongaarse les volgen en gaan zwemmen :)
Gelukkig is er in het weekend tijd voor ontspanning.
Een bezoekje aan Szeged deed me verliefd worden op de stad (fotos volgen) en een bezoekje van mijn liefde deed me gek worden van vreugde :)
Tot slot wil ik jullie nog het leuke internetverhaal meedelen:
Tot drie dagen voor mijn aankomst maakten de jonge dames waar ik nu bij woon, oja die moet ik ook nog voorstellen..
Claire, franse kunsstudente die de hele tijd kan uitgaan, sjansaard!
Friederike, duitse erasmus studente en dus al goede vriendin die nu een kleine stage heeft en een goedbetaalde babysit job.
Zij maakten dus gebruik van het onbeveleigde netwerk dat over de hele flat te vinden was. Maar plots was het piepedada.. na veel wachten kwam het helaas niet terug maar kwamen we tot de ontdekking dat er in het hoekje van Claire's kamer nog een ander onbeveiligd netwerk aanwezig was. Wanneer we dan ook konden maakten we gebruik van het hoekje maar dit was enkel om sporadisch eens een mailtje te lezen of een facebook update te houden. We kwamen dan op het idee om onze lieftallige buren aan te schrijven in de hoop dat iemand zijn internet connectie wou delen. Ik heb al willen merken dat ik veeeel geluk heb want raad eens?? een paar dagen later stond onze buurman op de overloop met het aanbod om zijn connectie te delen. Er was nog 1 nadeel. Mijn trouwe ouwe laptopje kon de connectie niet vinden. Maar zoals ik al zei, ik heb veeeel geluk en een super goed vriendje die mij een nieuwe laptop bezorgde. Het resultaat van mijn verhaal: eindelijk een update van mijn blog! en nog veel meer updates die weldra zullen volgen. Fotos komen er zeker ook nog op..
Wat is er in het verschiet?
Wel de lente is duidelijk in het land! Met meer dan 15° graden overdag ben ik heel tevreden als ik buiten kan lopen zonder jas :) Morgen is het nationale feestdag van Hongarije dus geen stage.. joepie de poepie!
Szia!
Of ik doe toch een poging tot :p
Laat ik eens kort vertellen wat ik zoal uitgestoken heb sinds mijn laatste berichtje hier dat blijkbaar al dateert van de maand november..
Wel de maand december was de maand van de koude, de sneeuw en natuiurlijk kerstmis.
Samen met Kaisu, Sylwia, Edgar en Dieter heb ik Kerstmis in Budapest gevierd.
Het was uiterst gezellig om met z'n allen te eten, kadootjes open te maken en lekker niets te doen bij het vuurtje naast onze zelfgemaakte kerstboom!
De week nadien kreeg ik het leukste kerstgeschenk ooit: bezoek van m'n ouders, zus en haar mannen ( vriend en kind wel te verstaan ). Het was een heugelijk moment wanneer de familie het vriendje ontmoet en tot mijn groot plezier zijn beide partijen tevreden! We ontdekte samen het koude Budapest en maakten ons klaar voor..
Afscheid. Inderdaad.. de meeste erasmus mensjes zal ik helaas niet snel meer terug zien en een bezoek aan Edgar is ook pas voor enkele weken later.. Hier sluit ik dan mijn plezante erasmus periode af, of toch deels, ik heb er zo hard van genoten dat ik zo blij ben dat ik over een maand terug kan komen. Alhoewel ik toen al wist dat het er nu helemaal anders aan toe zal gaan..
Januari was dan weer de thuis zijn maand. Bezoekjes brengen aan vrienden, het ontdekken van mijn nieuwe huisje, feestjes vieren, een beetje werken om het volgende semester te kunnen financieren, een bezoekje brengen aan het studerende liefje en voor ik het weet.. mijn valies maken om samen met Mara richting Boedapest te vliegen.
Ik arriveer op 10 februari terug op Hongaarse bodem en heb het gevoel dat ik kan zeggen: Welkom thuis Melanie. Alles is hier zo bekend voor mij dat ik plots de maand in Belgie al terug vergeten ben. Ik heb geluk dat ik mijn Feestbeest Mara mee heb kunnen krijgen want ik zou anders niet weten hoe ik die loodzware valiezen thuis gekregen zou hebben. Niet alleen daarvoor ben ik haar dankbaar, ook voor de fantastische dagen die ik met haar heb kunnen doorbrengen. Volgens mij heb ik meer van Budapest gezien in die paar dagen dan in al die maanden samen. Twas echt genieten! En dankzij het ziek zijn van mijn stagementor kon het genieten nog eventjes doorgaan in Duitsland ook. We moeten er toch voor zorgen dat de liefde ook wat onderhouden wordt hé ;)
Ik hoor jullie al weer denken: en wanneer begint die nu eindelijk eens met iets serieus? Wel geen nood.. het echte werk is reeds volop bezig.
Om eventjes kort te schetsen voor de mensen die niet weten wat ik hier weer vier maanden ga uitsteken.. Ik zal mijn laatstejaarsstage doorbrengen in een school voor buitengewoon onderwijs voor kinderen en jongeren met een verstandelijke beperking. De school is gelegen in Budapest en dus heel gemakkelijk bereikbaar met het openbaar vervoer. De leerlingen en leerkrachten spreken er uiteraard hongaars maar vele leerkrachten bezitten kennis van het engels, duits of frans waardoor ik er mij wel verstaanbaar kan maken.
Mijn taak bestaat er uit om als assistent binnen de klas te functioneren. Aangezien ik geen opleiding tot leerkracht volg is het dus niet de bedoeling dat ik hier les ga geven, gelukkig ook maar want ik denk dat mijn hongaars daar veel te beperkt voor is :)
Om het jullie allemaal nog duidelijker te maken volgt hier een dag uit het leven van de stagestudent uit Gent:
6u30: de wekker loopt af
7u30: ik begin aan mijn tram en metro reis richting de school
8u: ik ga de klas binnen, maak kennis met de leerkracht en leerlingen en neem mijn plaats in achteraan in de klas.
8u30: de les start, afhankelijk van de groep en de les doe ik mee of observeer ik de leerlingen en de leerkracht.
9u30: ontbijt samen met de leerlingen en leerkracht in de cafetaria, hier help ik de leerlingen bij het eten van hun ontbijt of hou ik een oogje in het zeil zodat de boterhammen niet in het rond vliegen
10u: vervolg van de lessen
11u: speeltijd voor de leerlingen, ik hou een oogje in het zeil of speel mee
11u30: middageten, analoog met ontbijt
12u: de namiddag juf doet haar intrede en brengt enkele leuke spelletjes aan waar ik vrolijk aan mee doe.
13u: we gaan de buitenlucht wat opsnuiven in de speeltuin
15u: ik neem afscheid van de veel te schattige kindjes en veel te sympathieke leerkrachten
15u05: Op mijn weg naar buiten kom ik Ferribaci tegen die nederlands spreekt (omdat zijn zoon in holland werkt en woont sinds jaaaaren en hij daar ook enkele jaren verbleven heeft) en steeds onder de indruk is van mijn beperkte kennis hongaars.
Wat ik verder nog doe om mijn dag te vullen?
Veel en veel te veel werkjes schrijven voor school en van die toestanden..
Maar ook hongaarse les volgen en gaan zwemmen :)
Gelukkig is er in het weekend tijd voor ontspanning.
Een bezoekje aan Szeged deed me verliefd worden op de stad (fotos volgen) en een bezoekje van mijn liefde deed me gek worden van vreugde :)
Tot slot wil ik jullie nog het leuke internetverhaal meedelen:
Tot drie dagen voor mijn aankomst maakten de jonge dames waar ik nu bij woon, oja die moet ik ook nog voorstellen..
Claire, franse kunsstudente die de hele tijd kan uitgaan, sjansaard!
Friederike, duitse erasmus studente en dus al goede vriendin die nu een kleine stage heeft en een goedbetaalde babysit job.
Zij maakten dus gebruik van het onbeveleigde netwerk dat over de hele flat te vinden was. Maar plots was het piepedada.. na veel wachten kwam het helaas niet terug maar kwamen we tot de ontdekking dat er in het hoekje van Claire's kamer nog een ander onbeveiligd netwerk aanwezig was. Wanneer we dan ook konden maakten we gebruik van het hoekje maar dit was enkel om sporadisch eens een mailtje te lezen of een facebook update te houden. We kwamen dan op het idee om onze lieftallige buren aan te schrijven in de hoop dat iemand zijn internet connectie wou delen. Ik heb al willen merken dat ik veeeel geluk heb want raad eens?? een paar dagen later stond onze buurman op de overloop met het aanbod om zijn connectie te delen. Er was nog 1 nadeel. Mijn trouwe ouwe laptopje kon de connectie niet vinden. Maar zoals ik al zei, ik heb veeeel geluk en een super goed vriendje die mij een nieuwe laptop bezorgde. Het resultaat van mijn verhaal: eindelijk een update van mijn blog! en nog veel meer updates die weldra zullen volgen. Fotos komen er zeker ook nog op..
Wat is er in het verschiet?
Wel de lente is duidelijk in het land! Met meer dan 15° graden overdag ben ik heel tevreden als ik buiten kan lopen zonder jas :) Morgen is het nationale feestdag van Hongarije dus geen stage.. joepie de poepie!
Szia!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten